WieBenIk?

-


Maegan Goderis

Ik ben Maegan Goderis en ik ben 19 jaar. Ik woon al heel mijn leven in Kortemark en zou hier nooit meer weg willen. Ik heb een zus, een stiefzus, een stiefbroer, 2 katten en een hamster. Ik kan mezelf omschrijven als een bezige bij, een sociale en een dierenliefhebber.



Ik volg de richting Sociaal Werk aan de Vives in Kortrijk. Deze richting vind ik enorm goed bij mij passen aangezien in zelf een sociaal persoon ben. Ik hou er ook van om mensen te helpen en de mensen in mijn buurt blij te maken. Ik doe dan ook af en toe vrijwilligerswerk in de welzijnsschakel 'T Schoederkloptje. Dat is een vereniging waar mensen in armoede het woord nemen.




Covid-19 

Als ik heel eerlijk ben, lachte ik in het begin ook wat met het corona virus. Het was dan ook maar een griepje volgens velen, dit was dan serieus verkeerd gedacht. Toen ik hoorde dat er enkele doden begonnen te vallen, en het eigenlijk een serieus virus was, begon ik toch wat angstiger te komen. Het leek een ver van mijn bed show tot enkele mensen die ik ken besmet raakten... In deze corona tijden heb ik het toch wel moeilijk, ik ben namelijk iemand die altijd buiten is en altijd in contact is met mensen. Nu zit ik de hele dag binnen, mijn schoolwerk te maken en ik voel me toch wel een beetje ongelukkig, een leven zonder sociaal contact ligt me toch wel moeilijker dan ik dacht. We moeten goed zorgen voor onszelf, maar vooral voor elkaar! 



Reacties

  1. benedict wydooghe27 maart 2020 om 16:08

    Welkom aan boord, Meagan. Ik zie uit naar je blogberichten en hopelijk komt het bloggen je eenzaamheid wat tegemoet. Fijne groet en hou je gezond.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ik verveel me!

-
Afbeelding
Uiteraard kunnen kinderen even tv-kijken, buiten spelen, gamen, met poppen spelen en l ezen maar vroeg of laat komt het gevreesde moment. 'Mama, ik verveel me!'. Kinderen hebben zoveel om zich mee bezig te houden de dag van vandaag, maar wat deden ze dan duizenden jaren geleden? Spelen? Net als nu zullen de kinderen in de prehistorie hebben gespeeld, maar tegelijkertijd moesten kinderen al op jonge leeftijd helpen met klusjes. Denk aan het meehelpen met koken, verzorgen van het vee, opassen op kleine kindjes, eten verzamelen uit de natuur,... Leren deden de kinderen door klusjes te doen, maar ook kijken hoe anderen het deden om dit na te doen. Nu nog doen kinderen dingen na om zo iets te leren, denk maar aan het verzorgen van een pop. Mensen leren spelenderwijs. Spelen in de prehistorie Er werd zeker gespeeld in de prehistorie, hier is helaas weinig van teruggevonden. Er werden prachtige verhalen uit het hoofd verteld. Kinderen leerden dus verhalen vertellen door t...
Meer lezen

Hamsterdam?!

-
Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef Nederland Neutraal, maar de oorlogsdreiging en de mobilisatie van in 1914 hadden een grote invloed op het dagelijkse leven. Er brak paniek uit tijdens de eerste dagen van 'de grote oorlog' en de mensen begonnen te hamsteren. Het coronavirus wordt soms ook wel eens vergeleken met een soort kleine oorlog, waarbij de mensen zowel empathie als egoïsme tonen. De Eerste Wereldoorlog (1914-1918) De oorlog begon op 28 Juli 1914 en duurde tot 11 november 1918. De dag die Wapenstilstand genoemd wordt. De directe aanleiding van de oorlog (de laatste druppel) was de moord op Frans Ferdinand en zijn vrouw Sophie Chotek door Gavrilo Princip. Natuurlijk is het niet op zijn plaats om alleen hem aan te wijzen als de oorzaak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Er smeulde namelijk al van alles, en eigenlijk was het al enige tijd wachten op een oorlog. Gavrilo Princip was juist de laatste druppel die de emmer liet overlopen.  De gevechten vond...
Meer lezen

EENZAAM tot de dood.

-
Afbeelding
Iets meer dan honderd jaar geleden werden de leprapatiënten afgezonderd op Molokai en werden ze aan hun lot overgelaten. Nu worden de corona patiënten in afzondering geplaatst in eenzaamheid misschien wel wachtend op de dood.  Molokai Het schiereiland Kalaupapa in het noorden van Molokai werd in 1865 tot 1969 gebruikt om leprapatiënten uit heel Hawaï op te vangen. Ze hadden deze plaats gekozen omdat het laag gelegen schiereiland van de rest van het eiland werd gescheiden door de steil oplopende kliffen. Zo konden de leprapatiënten niet ontsnappen. Ze waren in feite gevangenen. Leprapatiënten werden ruw van hun familie gescheiden, naar het eiland gebracht en aan hun lot overgelaten. Het was een hel op aarde, bevolkt door 'de levende doden' zoals de zieken toen genoemd werden. Ze hebbend daar enorm in eenzaamheid geleefd. Gelukkig bracht Pater Damiaan hier verandering in. Molokai Pater Damiaan De jonge missionaris van 33 jaar stapt aan land op Molokai op 10...
Meer lezen