I write because it makes me feel like someone's listening. Or am I finally listening to myself

Iets meer dan honderd jaar geleden werden de leprapatiënten afgezonderd op Molokai en werden ze aan hun lot overgelaten. Nu worden de corona patiënten in afzondering geplaatst in eenzaamheid misschien wel wachtend op de dood.  Molokai Het schiereiland Kalaupapa in het noorden van Molokai werd in 1865 tot 1969 gebruikt om leprapatiënten uit heel Hawaï op te vangen. Ze hadden deze plaats gekozen omdat het laag gelegen schiereiland van de rest van het eiland werd gescheiden door de steil oplopende kliffen. Zo konden de leprapatiënten niet ontsnappen. Ze waren in feite gevangenen. Leprapatiënten werden ruw van hun familie gescheiden, naar het eiland gebracht en aan hun lot overgelaten. Het was een hel op aarde, bevolkt door 'de levende doden' zoals de zieken toen genoemd werden. Ze hebbend daar enorm in eenzaamheid geleefd. Gelukkig bracht Pater Damiaan hier verandering in. Molokai Pater Damiaan De jonge missionaris van 33 jaar stapt aan land op Molokai op 10

Uiteraard kunnen kinderen even tv-kijken, buiten spelen, gamen, met poppen spelen en l ezen maar vroeg of laat komt het gevreesde moment. 'Mama, ik verveel me!'. Kinderen hebben zoveel om zich mee bezig te houden de dag van vandaag, maar wat deden ze dan duizenden jaren geleden? Spelen? Net als nu zullen de kinderen in de prehistorie hebben gespeeld, maar tegelijkertijd moesten kinderen al op jonge leeftijd helpen met klusjes. Denk aan het meehelpen met koken, verzorgen van het vee, opassen op kleine kindjes, eten verzamelen uit de natuur,... Leren deden de kinderen door klusjes te doen, maar ook kijken hoe anderen het deden om dit na te doen. Nu nog doen kinderen dingen na om zo iets te leren, denk maar aan het verzorgen van een pop. Mensen leren spelenderwijs. Spelen in de prehistorie Er werd zeker gespeeld in de prehistorie, hier is helaas weinig van teruggevonden. Er werden prachtige verhalen uit het hoofd verteld. Kinderen leerden dus verhalen vertellen door t

Ook dokters en medisch personeel worden niet gespaard van covid-19. Zo mocht ook huisarts Trui Spruytte aan den lijve ondervinden wat corona met een mens doet. De reis die ze maakte moest een einde zijn van een infectieperiode, maar het is het begin van wat geschiedenis zal worden. Dagboek dokter Trui Spruytte Begin maart 2020 Wat zag ik er naar uit een short ski met vrienden richting Pitzal Oostenrijk. Deze trip moest ongeveer het einde zijn van een infectieperiode, waar je als eens snakt naar wat pauze, maar het is het begin van wat geschiedenis zal worden. 5maart - De eerste piste, zalig op de latten. Een mooie afdaling en wat buitenlucht... Maar ongeluk, door een stomme val had ik de pech om m'n kruisband van mijn knie te scheuren, met bovenop een miniscusscheur. Plots werd de ski trip een heel rustig verhaal, gelukkig zonder pijn waar vrienden heel erg voor me zorgden. Na hun ski- escapades gingen we nog wat hangen in de apres ski bar, in de gezonde buitenlucht. Ge

Florence Nightingale, de grondlegster van de moderne verpleegkunde die als eerste aandacht had voor hygiëne. Thuis had Florence veel zieke nonkels en tantes verzorgd, nadat het ziekenhuis hen had afgeschreven. Maar onder het dak van haar, overleefden ze. Wat maakte het verschil? Krimoorlog Nee, hoofdarts Sir John Hall was niet opgezet toen hij op 21 oktober 1854 een groepje van dertig vrouwen zag arriveren in zijn legerhospitaal. In het hospitaal nabij Istanbul werden Britse soldaten verzorgd die gewond terugkeerden van de strijd tegen de Russen. Naar dit hospitaal werden Florence Nightingale en een dertigtal vrouwen gestuurd. Toen Florence aankwam in het hospitaal, liet ze eerst de ziekenzaal opkuisen en verplichte daarna iedereen om de handen te  wassen voor ze hielpen bij de amputaties en de wondverzorging.  Toen Sir John Hall hen daarna vroeg om verband om de wonden te doen, weigerde ze. Het verband was te vuil, en het was bovendien afgehaald van een pas overleden soldaat. T